Het gaat allemaal heel voorspoedig. Eeki, de fysiotherapeute is heel tevreden, en ook in de gipskamer wordt goedkeurend geknikt. De eerste week gips heeft goed de veranderingen gebracht waarop men had gehoopt. Nog zo'n week en het gips hoeft er na de komende week niet meer op. Voor de zekerheid heb ik toch maar even gevraagd hoe groot de kans is dat er nog een derde week gips moet volgen, en het antwoord luidde 'klein'. Maar ja, je weet maar nooit. Het is niet te hopen, want zeker met het warme weer is niet douchen en niet badderen een kleine ramp, zeker voor een water-liefhebber als Boyen. Ook de zandbak is met het gips om taboe, en dat is ook vervelend, want met zand kan Boyen lang spelen voordat het hem verveeld.

Overigens gingen de complimenten ook naar Boyen zelf, want hij werkt bij iedereen erg goed mee. Het gips erafhalen ging vlot, bij het spalken passen heeft hij niet gemopperd, en ook het gips erom leggen heeft hij met veel belangstelling gevolgd, en ook daar was hij niet vervelend. En ook van Eeki kreeg Boyen complimenten, omdat hij de laatste tijd zo goed zijn best doet. Knappe jongen! De rode BMW van tante Jesse was dus echt verdiend en werd dus in grote dank aanvaard.

In het traject tussen ene en andere afdeling (ja, het was weer een hele middag in het ziekenhuis) werd aan mij gevraagd om Boyen's status mee te nemen naar die afdeling; een dikke map met de correspondentie. Tijdens het wachten toch even gebladerd, en dan is het toch wel aardig om ook in officiële papieren te lezen onder het kopje 'Prognose' dat het de verwachting is dat Boyen zelfstandig en los zal leren lopen. Ja, niks nieuws, maar je kunt zo'n mededeling niet vaak genoeg krijgen... ;-)

Spalken passen. Wat mij betreft is dit een hele bijzondere foto. Nog nooit stond Boyen zo rechtop, met platte voeten! Op je tenen lopen betekent ook je knieën buigen en nu is alles erop gericht om juist helemaal te strekken.

We hebben het overigens steeds over gips, maar dat is het al lang niet meer; 't is een of ander kunststof goedje. Maar ja, als je het bij zijn eigenlijke naam noemt, weet niemand waar je het over hebt. We houden het dus nog even op 'gips'. :-)

Op verzoek van mensen die Axer nog nooit, of al lang niet meer hebben gezien ook maar eens een foto van deze man: