Ja het gaat inderdaad langzaam de goede kant op. Boyen zelf laat niet merken dat hij
ergens last van heeft en hij heeft vandaag dan ook weer een vrolijke dag gehad (hoewel wij
's middags de actie een beetje hebben gemist; 's morgens was hij erg vrolijk). Ook in
het gesprek met de arts viel me op dat er vaak over 'naar huis gaan' en 'ontslag' werd
gepraat (hoewel het in de meeste gevallen Byke was die daarover begon).
Dat werd in perspectief gezet door mijn vraag wanneer zoiets zou kunnen gaan gebeuren.
Nou, dat duurt toch minstens nog drie tot vier weken. Eind deze week gaan ze 'recontamineren',
wat betekent dat alle bacterien die je normaal in je darmen nodig hebt, maar die uit
voorzorg ergens in het traject bij Boyen zijn verwijderd, weer worden teruggebracht.
Zo'n kuur duurt een week. En
voordat hij dan van alle infusen af is (met name de medicatie voor de bacterieen en
het virus dat hij met zich meedraagt) en ook weer een beetje goed zelf kan eten (nu krijgt
hij zelfs nog voeding via het infuus), duurt het nog wel even. Maar het moet gezegd; de
eerste stapjes worden wat dat betreft wel gezet, want binnenkort (eind deze week) heeft
Boyen wel weer zoveel 'eigen' immuunsysteem, dat er één antibioticum kan worden gestopt.
Ik kon het niet laten om toch naar GvHD te vragen, en wat dat betreft is het gevaar nog
zeker niet geweken. Hij vertoont geen enkele kenmerken, maar het moet wel in de gaten
worden gehouden.
We hebben op verzoek van Byke ook een langdurig gesprek gehad met de diëtiste, waarbij het
natuurlijk alleen maar over voeding gaat. Niet echt mijn interessegebied en mijn aandacht
dwaalde zo vaak af, dat Byke voortaan dat soort gesprekken voor haar rekening mag nemen.
(Gaaap).