Boyen kan nog steeds lachen, dus gaat het goed. Wel heeft er nog een neuroloog naar hem gekeken, omdat hij een vreemd blaasje onder zijn hoofdhuid heeft, ergens boven op zijn hoofd. Daarvan weet ik nog geen uitslag. Ook is het een beetje zorgelijk dat hij alleen maar afvalt de laatste tijd, en ook vandaag weer. Hij moet wel groeien! Desondanks krijgt Byke de indruk dat hij wel meer energie krijgt.

In het ziekenhuis was het gezellig, omdat het 'pietendag' was, en de aanwezige ouders aan het werk werden gezet met taaipoppen, die hoognodig met taartversieringen gedecoreerd moesten worden (?). Bovendien was het vandaag de 'grote dag' voor buurman Stan, die zijn zakje met beenmerg kreeg. Spannend.

Morgen komen de Limbo-oma en opa, dus dan wordt het ook weer gezellig. Het 'gevoelens'-verhaal ben ik niet vergeten en houden jullie nog van me te goed (heb het nu druk en daarvoor wil ik toch even gaan zitten). Overigens had ik me nooit 'voorgenomen' om meer over mezelf te schrijven... (dat suggereerde Miriam in het gastenboek - met een knipoog). Dat zal wel nooit mijn hobby worden...
Nog bedankt voor de reacties in het gastenboek, ze zijn erg mooi.