7-9-2001

Als je de afgelopen dagen nuchter bekijkt, dan moet je constateren dat wij ons erg laten meeslepen door de gebeurtenissen van de dag, terwijl je iedere keer weer ziet dat die kleine pieken en dalen weinig zeggen over de lange termijn. Vanmiddag kwam Byke weer thuis met de verhalen over koorts (38,6), dat hij 120 gram afgevallen is en het feit dat hij er een flesje helemaal uitgespuugd had. Ik probeer dat dan toch maar in een groter kader te zetten. Misschien is de koorts morgen weer weg en is hij 100 gram aangekomen. Later vertelde ze dat hij het grootste deel van het flesje zelf had weten te drinken en dat hebben we lang niet meegemaakt. Dus toch een pluspuntje. Het scheelkijken was bijna weg en de oogarts, die kwam tijdens het flesje (en volgens Byke mede de oorzaak van het spugen zou kunnen zijn; probeer het maar eens binnen te houden wanneer je je al niet lekker voelt, je voor het eerst sinds een goeie week weer eens wat zelf hebt gegeten en ze schijnen je vervolgens continu met een felle lamp in je gezicht), kon dan ook niks vinden.

Verder is de prachtige bos bloemen die we van Byke haar werk kregen vermeldenswaard (waarvoor onze hartelijke dank!). Veel paars met een paar roze rozen. Schitterend.
Voor de komische noot van vandaag zorgde het adreslabel van de bloemen. Zo is mijn achternaam nog nooit verhaspeld.
De bloemen zijn te mooi voor de belabberde kwaliteit van de webcam, maar nou ik toch bezig ben een kiekje van mijn werkplek.

Ook aardig om te vermelden dat we vandaag één kaart kregen, en uitgerekend van Rob en Francien, waarvan we weten dat het vandaag voor hen ook een speciale dag is. Rob en Francien, bedankt, en we hebben vandaag ook even aan jullie gedacht! Gefeliciteerd!