Het gips mocht er gelukkig af. Niet helemaal zonder discussie, omdat de spalken nog niet klaar zijn. Maar die komen vrijdag, en de tussenliggende drie dagen mag zonder gips en spalken. Niet ideaal, maar je gunt het Boyen wel. Zijn handen gingen 'hoera!' in de lucht toen hij hoorde dat er geen gips meer op hoefde. Nu kan hij mee met school naar het strand. Op zich is het een goed teken dat het gips eraf mocht; de stand van zijn voeten is goed meeveranderd. Nu gaan we fysio doen, ook thuis. Wij moeten een oefening gaan doen, waarbij Boyen een half uur op een antislip-matje met zijn rug recht tegen een muur zit, en zijn knieën door een gewicht (zandzakje, zak rijst?) naar beneden worden gedrukt. Daarnaast moet hij een uur per dag in de statafel. Dit allemaal om zijn spieren aan de achterkant van zijn been op te rekken. We lopen met Boyen zo af en toe in de rollator, maar hij loopt nog steeds met gebogen knieën, en dus op zijn tenen. De spieren moeten dus inderdaad gerekt.

Tot dusverre deden Eeki en Saskia de fysiotherapie op school (ideaal - dat scheelt veel gedoe, al was het alleen al het brengen en halen, we zijn er dan ook heel blij mee), maar in de vakantie kan dat natuurlijk niet, en daarom wordt het nu overgedragen aan een andere kinderfysiotherapeut, goede bekende en overbuurvrouw Bea. Misschien zal ik ter zijner tijd hier nog iets van de fysio laten zien. Volgende stap is een loopanalyse in het ziekenhuis, en een controlegesprek met de arts, de 26e van deze maand.