13-11-2001 +5

Gewild fotomodel. Stil liggend te slapen

 

Toen we kwamen was het wel duidelijk dat het nog wat minder gaat met Boyen. Hij is wat minder oplettend en oogt een beetje misselijk. Spuugt ook regelmatig een beetje. Maar met wat afleiding (Byke heeft lang bij hem gezeten) schaterde hij het uit, helemaal toen Byke om hem heen met plastic zakjes begon te ritselen. Het spelletje 'tijgertje pakken' van de fysiotherapeute vond hij lang zo leuk niet. Maar ja, dat was dan ook serieuzer. (Ze vond wel dat hij het 'goed deed'.)

Het gesprek met de arts zet alles in perspectief. De 'mindere' periode die hij nu meemaakt is volkomen normaal. De tekenen van ziekte die hij laat zien, zijn zelfs, zo leert de ervaring, eigenlijk een absoluut minimum. Het is uitzonderlijk dat op het moment zijn sonde-voeding nog steeds doorloopt (15 ml/uur). Vaak zijn patiëntjes in dit stadium zo ziek van de chemokuur dat ze niks binnenhouden. Het is dus heel waarschijnlijk dat hij nog wat zieker wordt dan hij nu laat zien. Ook koorts kunnen we in de komende week wel verwachten en is zeker niet gelijk alarmerend. Voor ons zijn deze woorden een geruststelling en we weten nu ook beter wat we voor de komende week kunnen verwachten. Het ergonomische aspect van het vasthouden heeft Byke aan de orde gesteld (ze krijgt last van haar rug op die stoel). Het is lastig om daar iets aan te doen, maar een dergelijk probleem prikkelt de creativiteit om iets te verzinnen.

Moeilijk om een foto te maken van de afwijkende bruine kleur van zijn vingertjes. Ik heb een poging gedaan.

Ik heb moeite gedaan om in beeld te brengen dat hij iets verkleurde vingertjes heeft. Lastig omdat de camera niet zó gevoelig is. Kun je het desondanks zien?
Ook de rammelaar kan weer de flow in.