Met Boyen gaat het goed. De aanleiding voor deze pagina was het bezoek aan de speeltuin, dit weekend (Linneaushof). Er vielen twee dingen ten positieve op bij Boyen. Ten eerste vond hij het leuk om te fietsen. Vijf keer hetzelfde rondje hebben we gefietst. Eigenlijk was de fiets iets te zwaar voor hem, en daarom moest ik hem ietsje helpen, maar ik zorgde er wel voor dat hij niet vooruit kwam als hij niet zelf fietste. Nou wisten we al dat hij dat leuk begon te vinden, want we hebben niet voor niets na de vakantie een tractor voor hem gekocht (we zagen dat hij de tractor die ze op het vakantieadres hadden erg leuk vond).
Des te opvallender was zijn belangstelling in de speeltuin voor het springkussen. Nou is een springkussen natuurlijk altijd een 'hit'. Maar het was echt opvallend dat Boyen de tweede keer dat hij erin zat, uitsluitend zijn tijd besteedde aan opstaan en pasjes lopen. Daar is hij zeker twintig minuten mee bezig geweest. Eerst voorzichtig op zijn hurken, dan overeind, twee of drie (nou, vooruit, misschien vier of vijf) snelle pasjes en dan vallen. En terwijl andere ouders voor hun kroost klapten als ze een salto deden, joelde en klapte ik na iedere loop-poging. Hij schaterde het dan uit, dus hij vond het echt leuk. Jammer dat je in zo'n ding je schoenen uit moet, want ik denk dat hij met spalken aan nog beter vooruit was gekomen. Nou ja, we gaan in ieder geval de goede kant op.

Byke heeft vorige week op school een gesprek gehad met de revalidatie-arts en Boyen staat ingepland voor een derde botox-behandeling, tegen het einde van het jaar. Tot dusverre heeft botox nog steeds niet opgeleverd wat we er aan het begin van het traject, nu meer dan een jaar geleden, van hadden gehoopt, maar de arts is nog altijd optimistisch, dus we gaan voor ronde drie. Overigens moet gezegd dat we wel degelijk vooruitgang hebben gezien in het afgelopen jaar.