't Was weer rollercoaster-dag. Toen we kwamen kregen we te horen dat ons ventje ziek was. Hij had gisternacht koorts gehad en dat is altijd reden om bloed af te nemen en bovendien had hij overdag behoorlijk gespuugd. Hij zag er ook een beetje ziekjes uit. Helemaal omdat hij ook nog een bloedneus had gehad, die een beetje moeilijk wilde stoppen (beetje zichtbaar op de bovenstaande foto). Omdat er een directe relatie is tussen de gezondheid van 't ventje en die van Byke, was zij ook een beetje ziek. Totdat direct daarna de arts kwam vertellen dat er 0,2 leukocyten in zijn bloed waren aangetroffen!! Maaarr... met nadruk een voorzichtige conclusie, want de waarde 0,2 zit helemaal aan de onderkant van de schaal en zou nog een meetfout kunnen zijn. Het is dat ze al drie dagen ook de aanmaak van nieuwe rode bloedcellen zien, zodat ze zich daardoor gesterkt voelen in de conclusie dat er ook daadwerkelijk sprake is van de aanmaak van witte bloedcellen (waar alles tenslotte om draait). De meting van woensdag moet zekerheid geven. 'Perfect', zei de arts, want als we 0,5 hadden gemeten was het niet goed geweest; da's in dit stadium veel te veel.

Kortom, Byke werd heen en weer gegooid tussen de emoties en kon met gemengde gevoelens gaan bellen. Later ging het ventje huilen en heeft ze hem op schoot weten te troosten. Hoewel hij ziek is, lijkt het vooralsnog niets ernstigs (een kweek moet daarover zekerheid geven). Hij 'piekt' soms op zijn temperatuur (zoals gisternacht en ook vanavond, 38,8°C en 38,6°C), maar tussen de pieken daalt zijn temperatuur tot normaal. We hopen dat het geen infectie is, want die kunnen we nu nog effe niet gebruiken.
De rest van de dag heeft hij veel geslapen, een teken dat hij rust wel kan gebruiken. Vanwege de misselijkheid en het braken is de sonde-voeding tijdelijk gestopt, en later naar 10 ml/uur teruggeschroefd, maar omdat alles goed ging was het vanavond al weer 15 ml/uur.