Het begint nu toch wel op te vallen dat Boyen alleen maar 's morgens spuugt en dat 's middags alles vlekkeloos binnenblijft. Wij vragen ons af of daar dan niet het voedingspatroon op kan worden afgestemd, maar een formeel overleg met de arts hebben we pas volgende week weer. Misschien zullen we het opnemen met de verpleging.
Vandaag waren José en Els heel behulpzaam met het meedenken hoe we de ruimte zo goed mogelijk kunnen benutten als we morgen een nieuwe buurvrouw krijgen. Dan is onze kant van de zaal vol en zal het wel inschikken worden. We hebben Boyen's speelflow losgekoppeld (die wordt toch niet meer gebruikt) en dwars neergezet, waardoor we wat meer ruimte kregen naast de flow. Daar staat nu Boyen's box; wat minder 'in de loop'. Ook hebben we een kamerscherm neergezet, dat scheelt in de luchtverplaatsing. Met drie tegen mekaar inblazende flows zit je soms aardig op de tocht.

Ik ben gisteren trouwens nog belangrijk nieuws vergeten te vertellen, want toen werd ons door een voorbijlopende arts verteld dat onderzoek heeft uitgewezen dat de celgroei inderdaad cellen van de donor betreft. Niet helemaal onbelangrijk, want als het opnieuw Boyen's cellen zouden zijn geweest (daar was een kleine kans op), dan was de exercitie voor niets geweest. Het zegt nog niet alles over of de transplantatie voor 100% is geslaagd, dat kan later pas. Soms komt het voor dat niet alle B-cellen tevoorschijn komen en dan zit je als patient je leven lang aan medicijnen vast. Maar dat is pas te meten als er meer cellen zijn. Maar voor nu is er in ieder geval weer een niet onbelangrijk stapje gezet.