Gastenboek week 40

Wat fijn dat jullie nu zo lekker kunnen genieten van elkaar. Heerlijk om die foto's te zien, lijkt geen ziek mannetje. Heel veel sterkte maandag, ik hoop dat jullie snel groen licht krijgen, want dat er tegen aan zitten hikken is zenuwslopend lijkt me. Geniet maar lekker van hem, en een knuffel van mij en de mannen. Judith (J5).

Hier komt een mailtje vanuit een totaal onverwachte hoek, namelijk van Byke's vroegere buurjongen Marcel. Als wij (Betty en de 2 kids Wouter en Jasper ) in Grubbenvorst komen in de Burg. Cremersstraat horen we altijd de laatste ontwikkelingen van de buurt. Die is met die getrouwd, of ze hebben een kind gekregen. Van Byke hoorden we dat ze in Amstelveen was gaan wonen. Ik heb zelf jaren op de Amstelveenseweg in Amsterdam gewoont, en ken Amstelveen daadoor wel een beetje. Een herkenningspunt dus. We vernamen dus ook de geboorte van Boyen, leuk nieuws.

Tot onze schrik hoorden we van de ziekte van Boyen, en mijn ouders maakte mij attend op jullie website. Telefonisch was het vrij moeilijk uit te leggen wat het adres was, en zelfs op papier lukte het niet helemaal. Maar ... na lang zoeken toch gevonden. Ik vind het een erg goed initiatief om zo met dit verdriet om te gaan, en wij (Betty, en mijn familie Herman Mia en Anita) leven erg met jullie mee. Er wordt veel informatie uitgewisseld tussen Bykes ouders en die van mij, dus via hun weten we vaak de actuele stand.

Ik hoop dat het afgelopen zondag toch een gezellige brunch is geworden in "het Roekenbosch". We zullen jullie site zeker blijven volgen en blijf sterk in deze moeilijke tijd.

Groetjes,

Marcel
02-10-2001___________________________________________________________________
Hoi Ron & Byke,

Wat een leuke foto's van jullie manneke! Het is dat er ook foto's van zijn omgeving bij zitten, want anders had ik niet kunnen zien dat het ventje ziek is. Vooral die foto met die big smile! Hij heeft een aanstekelijke lach hoor.
Ik ben benieuwd of er vandaag nieuws over de donor was.

Hoe gaat het met Byke? Ik hoop dat je goed hebt kunnen slapen en dus uitrusten.

Groet,
Miriam

Die 50 hits per dag, ben ik maar zo nu en dan debet aan. Ik merk dat ik me "oppep" om jullie website te bezoeken. Toch blijkt elke keer weer dat ik zo alle pagina's weer "bijgelezen" heb, sommige stukken met prikkende ogen. Ik betrap me erop dat er ook zo nu en dan een glimlach bij me verschijnt.
Dit vanwege jullie ongelooflijke kracht en positiviteit.
Dit kan niet anders dan ook Boyen goed doen.
Boyen, je boft met Byke en Ron!

Toi toi gewenst vanuit het Sonse.

Met vriendelijke groet,

Erna van Kollenburg
03-10-2001___________________________________________________________________
Hai Byke en Ron

We kijken al vanaf het begin zowat elke dag naar de site van Boyen Het wordt nu wel even tijd om ook eens iets te mailen. We zien Boyen toch wel groeien; het wordt al een lekker kereltje met een vriendelijke lach waar de grootouders trots op mogen zijn en zeker jullie...
Heel veel sterkte nog toegewenst voor de komende tijd en wij zijn elke dag even met onze gedachte bij jullie

groetjes

Rob en Susan
04-10-2001___________________________________________________________________
Lieve Byke,

Begin je toch wel een beetje te missen hier op kantoor (al begint iedereen die tegenover me gaat zitten hardop tegen zichzelf te praten; ligt vast aan je stoel!).
Gelukkig lees ik de laatste dagen wat positievere (hoopgevendere) berichten in jullie 'dagboek'.
Heb heel veel bewondering voor je beslissing om een tijdje niet meer te komen werken, ik weet dat dat voor jou geen makkelijke beslissing kan zijn geweest.
Een knuffeltje voor Boyen, groetjes aan Ron en we houden je plekje warm hier!

Liefs, Yvette
05-10-2001___________________________________________________________________
Ha die Ron en Byke,

Volgens mij worden de plusjes zo langzamerhand meer dan de minnetjes en gaat het langzaam maar zeker de goede kant op. We leven in Zoelen nog steeds erg met jullie mee. Nou Byke, we zijn wel benieuwd over jou stukje over Ron...
Groeten van de Boerderie in Zoelen (druk met dierendag!) en ehhh prima Byke, af en toe even opladen. Stuur Ron ook maar eens naar de kroeg of zo (zonder autosleutels natuurlijk)
Corrie, Dick, Lisanne en Wessel

Hoe gaat het met Ron? Hij schrijft alles van zich af en maakt foto's. Maar hoe gaat het met Ron? Beste Ron en Byke, ik denk dat jullie een moeilijke tijd doormaken. Jullie kind is ziek en je kunt zo weing doen. Het is van mij een gewoonte geworden om iedere dag te kijken, of even te bellen. Ik ken Ron, maar Byke niet. Tenminste we hebben elkaar nog nooit ontmoet. Van de website begrijp ik een beetje hoe Byke zich voelt. Ik denk ook dat ik dat begrijp. Ron ken ik wel. Tenminste we hebben elkaar al vaak ontmoet. Ik ken hem als een integere man, een goede journalist, die vaak de essentie van geheel voor het voetlicht kan brengen. Dat zie ik ook iedere dag op de site van Boyen. Ik vind dat fijn. Ik wil graag meeleven. Maar Ron hoe gaat het met jou? Je hoeft het mij niet te vertellen. Maar probeer het te delen met anderen. Zij verdienen dat. Het is goed voor jou. Wat ben ik weer aan het lullen. Je hoeft het ook niet te publiceren hoor. Zie maar. Mij rest nu maar een ding. Ik hoop met jullie dat alles goed komt met Boyen en met jullie. Het manneke verdient het en jullie ook!

Groetjes Henny

Wat fijn dat het beter gaat met Boyen! En wat zijn die laatste foto's leuk! Wat een lekker manneke met een geweldige lach, heerlijk om dat te zien. Zoals zovelen bekijk ik ook elke dag jullie website, ik vind het een heel goed idee van je Ron.
Goed van je Byke om wat rust te nemen, het vergt toch heel wat van je al dat gereis en dan al de emoties er nog omheen. Ik heb bewondering voor jullie.
En nog iets, het kado van Jesse vind ik erg leuk, een goed idee hoor!!!!!!!!!!

Ik wens jullie nog heel veel sterkte en ik blijf lezen. Ik denk aan jullie.

Dikke kus voor jullie beiden en een hele dikke knuffel voor Boyen.

Heel veel groetjes

Lenny
07-10-2001___________________________________________________________________
Lieve Ron en Byke,

Toch maar weer even reageren, want het stukje over Ron zijn gevoelens begrijp ik erg goed. Ook ik kan over jullie situatie lezen alsof ik een boek zit te lezen, tot ik foto's zie. Dan wordt pijnlijk (letterlijk dus) duidelijk hoe ziek jullie ventje is, wat je gemakshalve even vergeet als je leest over lachjes etc.

Nu die koorts er weer bovenop . . het is een zware weg.

Ik hoop (en bid ?) met alles wat ik in me heb dat ook hiervoor de antibiotica gewoon weer aanslaan en dat Boyen over een paar dagen weer lekker aan het lachen is bij het knuffelen. Kop op, over een paar dagen ziet alles er weer beter uit.

Dikke knuffel, Jolien