Ja het gaat inderdaad langzaam de goede kant op. Boyen zelf laat niet merken dat hij ergens last van heeft en hij heeft vandaag dan ook weer een vrolijke dag gehad (hoewel wij 's middags de actie een beetje hebben gemist; 's morgens was hij erg vrolijk). Ook in het gesprek met de arts viel me op dat er vaak over 'naar huis gaan' en 'ontslag' werd gepraat (hoewel het in de meeste gevallen Byke was die daarover begon).
Dat werd in perspectief gezet door mijn vraag wanneer zoiets zou kunnen gaan gebeuren. Nou, dat duurt toch minstens nog drie tot vier weken. Eind deze week gaan ze 'recontamineren', wat betekent dat alle bacterien die je normaal in je darmen nodig hebt, maar die uit voorzorg ergens in het traject bij Boyen zijn verwijderd, weer worden teruggebracht. Zo'n kuur duurt een week. En voordat hij dan van alle infusen af is (met name de medicatie voor de bacterieen en het virus dat hij met zich meedraagt) en ook weer een beetje goed zelf kan eten (nu krijgt hij zelfs nog voeding via het infuus), duurt het nog wel even. Maar het moet gezegd; de eerste stapjes worden wat dat betreft wel gezet, want binnenkort (eind deze week) heeft Boyen wel weer zoveel 'eigen' immuunsysteem, dat er één antibioticum kan worden gestopt. Ik kon het niet laten om toch naar GvHD te vragen, en wat dat betreft is het gevaar nog zeker niet geweken. Hij vertoont geen enkele kenmerken, maar het moet wel in de gaten worden gehouden.

We hebben op verzoek van Byke ook een langdurig gesprek gehad met de diëtiste, waarbij het natuurlijk alleen maar over voeding gaat. Niet echt mijn interessegebied en mijn aandacht dwaalde zo vaak af, dat Byke voortaan dat soort gesprekken voor haar rekening mag nemen. (Gaaap).