Donderdag waren we weer eens in Leiden. Een tijd geleden, toen we al die narigheid kregen te
horen over Boyen's handicap, hebben we gevraagd of we dat zelfde ook van een ander te horen
konden krijgen. Dat heet een 'second opinion', maar zo 'beladen' zagen wij het niet. Wij hadden een
voorkeur voor Leiden, omdat daar al een keer een neuroloog naar Boyen had gekeken. Nou,
diezelfde neuroloog heeft hem donderdag nog eens betast. In feite werd alles wat we al wisten
nog eens bevestigd. Een verhoogde spierspanning in armen en benen wijst op een lichamelijke
afwijking. 'Maar zoals ik het nu zie, zal hij wel kunnen lopen', zei ze.
Waar ik een beetje van schrok was de mededeling dat bij die afwijking toch wel meestal ook een
geestelijke afwijking hoorde, en dat ze daar ook aanwijzingen voor zag; het feit dat hij een aardige
achterstand had (kinderen van zijn leeftijd beginnen al met eerste woordjes en zo ver is hij nog
niet), en niet veel haast maakte met het inhalen daarvan.
Maar Byke, normaal niet bepaald de koele van ons twee, schrok er niet zo van. Ten eerste
gelooft ze het niet en ten tweede 'zien we het dan wel weer'.
En dan belde diezelfde donderdag de neurologe uit het AMC met de uitslag van de EEG. Die
was goed. Niks op te zien. De uitslagen van de BEP en VEP-testen
(zie 15-06-2002) waren
er nog niet. Ze had wel weer een ingrijpend voorstel, om een nieuwe MRI-scan te laten maken
en de narcose die daarvoor nodig is te gebruiken om tegelijk wat hersenvocht af te nemen.
Daar schijn je vanalles uit te kunnen opmaken, en dan met name of zich ooit bij het mannetje
een infectie heeft voorgedaan, waarvan wij de verdere symptomen niet hebben gezien.
Maar de wachttijd voor zo'n scan is een half jaar ofzoiets, dus dat duurt nog wel even.
Ik ben me aan het beraden over deze pagina's. Misschien stoppen, of misschien op een andere
manier. Je hoort het nog wel.
Ik blijf zeuren over mijn pagina 'in de aanbieding'.