09-03-2002 - Negen weken thuis - precies tien maanden oud

 

Vier woorden hoor je bij ons thuis de laatste tijd erg veel; 'wat een lief mannetje'. En daarmee zijn we naar ik aanneem toegetreden tot het leger van stereotiepe ouders. Nieuws is er niet tot nauwelijks. En dat is goed. :-)
Maandag moeten we voor het eerst op controle in het AMC (en hoeven we voor het eerst niet meer naar Leiden). We wachten wel nog op een spannende uitslag; al weken geleden is er bij Boyen bloed afgenomen om meer in detail naar zijn nieuwe immuunsysteem te kijken. Komende week hopen we daarover meer te horen.

 

In de gang staat intussen een file dankzij een nieuwe grijs-zwarte maclaren van Boyen. Met die buggy en de regenkap eroverheen mag Byke nu met Boyen de winkel in en da's nieuw (en prettig).

 

Hoe lang die webcam nog overleeft weet ik niet. Die software is ZO 'buggy' dat je er voortdurend met een oliespuit omheen moet blijven lopen en ik weet niet of ik daar wel zin in heb. Helemaal nu blijkt dat de moeder, waarvoor je dat allemaal doet, meestal geen tijd heeft om tijdens haar werk ook nog eens naar haar zoontje te kijken...