Vanmiddag had ik een gesprek met de immunoloog, die de komende dagen schilderde; morgen aan het eind van de ochtend krijgt Boyen een MRI-scan van zijn hoofd. Enerzijds om te kijken of daar wellicht een infectie zit, anderzijds om de toestand intern 'in kaart te brengen', zodat we later weten hoe we aan 'Leiden' begonnen. Voor die scan moet Boyen onder narcose, wat ook weer wil zeggen dat hij achteraf aan de beademing moet, en daarna weer een paar dagen Intensive Care. Dat was een tegenvaller voor Byke. Zij heeft de vorige keer IC nog vers in gedachten, waarbij het redelijk lang duurde voordat de knul er weer een beetje bovenop was (eigenlijk nu pas). Ik hou haar voor dat het de vorige keer om een long-onderzoek ging, wat voor hem veel ingrijpender was dan deze simpele narcose. Ik denk dan ook dat hij het met een of twee dagen IC wel heeft gehad.
Wanneer we dat achter de rug hebben, dan kan hij gelijk naar Leiden. Er is plek en er wordt als het ware op hem gewacht. Dit kan donderdag of vrijdag gebeuren.

De algehele conditie van Boyen is reden voor gematigd optimisme. Hij kijkt kwiek uit zijn ogen. Dat is ook de mening van verplegend personeel.

Nog een klein winstpuntje uit het hoofdstuk 'hogere SCID-kunde'; de bij Boyen aangetroffen T-cellen zijn waarschijnlijk niet van Byke. Dat betekent dat het zijn eigen (niet goed functionerende) cellen zijn en dat is gunstig, want dan kan de voorbereiding minder agressief zijn. Wanneer de cellen van Byke zouden zijn geweest, dan zijn ze 'vijandig' voor Boyen en moeten ze voor de transplantatie worden verwijderd en dat gaat met redelijk ingrijpende medicijnen. Ook de geluiden over een potentiele donor worden positiever. Zoals het er nu naar uitziet is er een donor 'binnen bereik'. Of die ook geschikt is moeten testen nog uitwijzen.