Ik vertelde vorige week dat Boyen zijn sonde eruit had getrokken, en dat we naar aanleiding daarvan foto's hebben gemaakt. Na wat aarzelen hebben we het daarna maar helemaal zonder sonde geprobeerd en dat houden we nu al een week vol. Vergeleken met wat Boyen voorheen, dus met sonde kreeg, krijgt hij nu iets minder, maar we zien het als een verantwoord risico, met name omdat hij gedurende de week vorderde steeds meer ging eten, en vooral ook drinken. Dat laatste gebeurt nu ook meermaals per nacht, dus dat is wel een aanslag op onze nachtrust (ok., toegegeven, meer die van Byke :-), maar dat hebben we er wel voor over. Ook tijdens de maaltijden gaat hij meer eten dan alleen maar 'potje', dus het gaat goedkomen.

Telefonisch hadden we overleg met de neurologe over de BEP en de VEP-testen en die waren allemaal goed. Die testen meten of de signalen vanuit ogen en oren goed bij de hersens aankomen en dat was alleen bij één oor wat minder, maar dat kan ook aan wat oorsmeer gelegen hebben.
Vrijdag was ik bij de oogarts voor een reguliere controle en die constateerde een klein beetje vooruitgang in zijn scheelkijken. Vroeger draaide zijn oog ook omhoog en dat doet het nu niet meer. Maar hij kijkt nog veel te scheel en er wordt nu toch over een operatieve correctie gepraat. Dat duurt nog wel even, want daarover praten we de volgende afspraak verder en die is pas over twee maanden. Zelf ben ik steeds meer geneigd om alle conclusies die worden getrokken met een forse korrel zout te nemen. Voor mensen die in deze 'softe' sector werkzaam zijn is het wellicht vanzelfsprekend dat een meting van '100' ook '0' of '200' kan betekenen, maar voor mij is het wennen.
Maandag aanstaande wordt het overigens nog even een beetje spannend, want dan hebben we de eerste afspraak met de revalidatie-arts en ik kan me nog maar weinig voorstelling van maken van wat deze voor ons kan betekenen.

Op aanbeveling van de fysiotherapeute moesten we op zoek naar een schommel. Maar dat was lastig, want de meeste waren te groot, of boden niet voldoende steun, dus toen heb ik zelf zijn maten genomen en er zelf een in elkaar gezet. Tot dusverre was het ding vooral populair als stoeltje (zie hieronder; hij zit er beter in dan in zijn kinderstoel), omdat ik er nog niet aan toegekomen was om 'm op te hangen. Dat heb ik vandaag gedaan, dus daar maak ik ook nog wel een keer een foto van.