Boyen's status verandert nauwelijks. Vanmorgen had hij weer een beetje gespuugd en vanavond wat meer. Zijn sondevoeding
stond vanmiddag op 16 ml/uur, en dat is nog veel te weinig. Theoretisch zijn we daarmee zeven dagen van 30 ml/uur verwijderd
(+2 ml/dag), het minimum
voor 'naar huis', maar die zeven dagen zullen we wel niet halen als het zo blijft kwakkelen met de voeding... :-(
Byke had wel de indruk dat het met zijn keel ietsje beter was, hij jammerde wat minder bij het hoesten. Hij toonde zich
vandaag uiterst goedlachs en dat is altijd zeer waarderend om mee te maken. Zo'n ventje wat gelijk begint te kirren
op het moment dat je hem ook maar even aandacht geeft. Daarna was hij lekker uitgeput en heeft hij redelijk vast geslapen.
Ook dat is goed om te zien, want voorheen deed hij toch meer hazeslaapjes.. We hebben hem
vandaag sinds lange tijd weer eens gemeten en volgens Byke is hij fors gegroeid (hij zit nu in de buurt van de 67 cm).
Naar aanleiding van een reactie in het gastenboek; wat ik niet, of niet duidelijk genoeg in de 'handleiding' heb geschreven:
je mag ons ALTIJD bellen. We zijn heus mans genoeg om je het te laten weten als het niet uitkomt, of we er geen zin in hebben.
In feite had ik in de 'handleiding' moeten schrijven 'doe maar gewoon'. Het is voor ons namelijk prettiger om eens een
keer te moeten vertellen dat iets ons 'niet zo goed uitkomt', dan dat we later moeten merken dat we ooit zijn overgeslagen
bij een uitnodiging.
Als je begrijpt wat ik bedoel.
Omdat het met buurman Stan wat beter lijkt te gaan, wordt het morgen waarschijnlijk toch nog een iets meer feestelijke eerste verjaardag. Stan kreeg vandaag al een cadeau van ons (morgen is het drukker met zijn familie) en dat had Byke met een vooruitziende blik al begin december ingeleverd voor het steriliseren, zodat Stan vandaag gelijk met zijn nieuwe vliegtuigje kon gaan spelen. Hij vond overigens het cadeaupapier minstens zo interessant.
Wow!
Ik schreef gisteren al dat Byke's werkgever gisteren een verrassing in petto zou hebben, nou, dat was inderdaad zo. We hebben dankzij de ellende die we in de afgelopen maanden hebben doorgemaakt al menig cadeautje gekregen, maar een cadeau van deze omvang is ongekend. Na het jaarlijkse kerstfeest van Byke's werkgever (Booz Allen & Hamilton, http://www.bah.com) dat we nu voor de vierde keer in het Amstel Hotel in Amsterdam mee mochten maken, mochten we een nachtje in een kamer blijven logeren. En niet in zo maar een kamer, maar in de Royal Suite! De mooiste van het Hotel, of misschien wel de mooiste van Amsterdam, of van Nederland, of van de Wereld.... :-) Onze dankbaarheid richting Booz Allen is torenhoog.We hebben ons 'accordingly, of course' gedragen ('Royal', that is...; geen springkussendans op het matras waar coryfeen als Mick Jagger, Tina Turner en Britney Spears op hebben geslapen en geen 'bommetje' in het bad-met-de-gouden-kranen), maar ik kan je verzekeren dat Byke wel een vreugdedansje heeft gemaakt.
It was heavenly, my dear...
Boyen's boek heeft er een bijdrage van Lilette bijgekregen.
