Het nieuws liet vijftig dagen na 'dag nul' op zich wachten. Maar nu is het dan zover;

we gaan binnenkort naar huis!!

Aanstaande zondag mogen we nog een dagje op 'proefverlof', en dan mogen we waarschijnlijk donderdag naar huis. Goed begin van 2002!

Jongens, wat een nieuws! Het moment komt dat we afscheid gaan nemen. Afscheid van het ziekenhuis in Leiden, afscheid van de flow (een dikke drieeneenhalve maand Boyen's woning), afscheid van de verpleging (de beste oppasmoeders van de hele wereld) en uiteindelijk ook afscheid van jullie, meelezers.
Wanneer Boyen thuis is, zal ik niet meer dagelijks deze pagina maken. Misschien wekelijks. Of als er echt iets te melden valt. Maar voor velen zal de dagelijkse gang naar deze pagina komen te vervallen. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk de rol was die jullie hebben gespeeld. Niet alleen dankzij de prettige woorden via mail, telefoon of op de talloze kaarten, of de vele cadeau's die we hebben gekregen, maar ook dankzij het 'stille' meelezen.. Ook voor degenen waarvan we niet zoveel hoorden in de afgelopen periode, maar die toch dagelijks hier te vinden waren, heb ik deze pagina's gemaakt.
Verslaglegging, vastleggen, maar ook reflectie en een plek om soms weer terug te komen om te kijken hoe het was. En om te kijken hoevelen er vandaag de pagina hadden opgevraagd.

Bedankt!

Naar het zich laat aanzien komt er donderdag een einde aan. Een waardige afsluiting van 2001 en het begin van een nieuw jaar. En wellicht het echte begin van het leven van een bijna acht maanden oud ventje, dat vanaf nu hopelijk een eerlijke kans krijgt op een onbezorgd leven.

In het begin zal het niet eenvoudig worden. We moeten waarschijnlijk eens per week terug naar het ziekenhuis om bloed te laten prikken en de eerste periode zal Boyen twee keer per dag een medicijn toegediend moeten krijgen, iets wat we niet zelf mogen doen, maar waarvoor de thuiszorg zal worden ingeschakeld. Maar we hopen dat dat niet al te lang zal duren en dat we vlug weer een 'normaal' leven kunnen hervatten.