'Pure winst'. Zo wist Byke vandaag te typeren. Boyen vertoonde ondanks de vandaag ingezette chemokuur geen spoor van enige vorm van ziek zijn. Integendeel, hij was vandaag uitermate vrolijk en energiek. Zo zeer zelfs dat hij op een gegeven moment in een wilde bui zijn hoofd stootte tegen de spijlen van zijn ledikantje. ((Bonk)), ((Wèèèèhh)). Maar wat troost door mam en een speen deden wonderen...
Leuk dat juist vandaag Marjan in het ziekenhuis op bezoek kwam; kon ze in ieder geval een vrolijk ventje meemaken.
Nog meer goede berichten, want de arts wist te vertellen dat het CMV-virus al helemaal vertrokken was. Vreemd bericht, omdat je, als je CMV ooit hebt opgelopen, het nooit meer kwijtraakt. Dus daar moeten we morgen, in ons reguliere gesprek, opheldering over vragen.

Byke was nog bang dat het plezier van korte duur zou zijn, dus moest ze vanavond ook even bellen, maar zuster Marloes verzekerde haar dat het er allemaal nog hartstikke goed uitzag.
(En ik probeerde Byke haar jubelstemming een beetje in perspectief te zetten, omdat ik bang ben voor een hardere klap wanneer het morgen, of overmorgen, of in de week erna, plotseling toch wat minder met het manneke gaat...)